|
 Het gesprek met Alex Luttjeboer vloog voorbij. De man spreekt met bezieling over muziek en heeft daar ook een duidelijke mening over.
Dit is voor mensen die hem interviewen makkelijk. Gooi er een kwartje in en de jukebox speelt.
Ik kende Alex alleen van Appie Alberts en de Sodom Sattelites, maar tegenwoordig speelt hij ook in Wreckless en The Chaplains.
Het leuke van deze twee bands is dat hij dit samen met Klaas Post doet. Op mijn vraag of dit geen overbodige luxe was om met dezelfde mensen in twee verschillende bands te zitten, gaf hij aan dat dit juist een extra aanvulling is. In The Chaplains komen we ook nog de naam van René Muthert tegen, ook geen onbekende in de muziekscene.
Beide bands spelen pop-rock, maar toch wel op hun eigen manier.
Invloeden zijn John ‘Cougar’ Mellencamp, Don Henley, etc. Melodieuze rock.
Bij de Sodom Sattelites is het meer van dik hout zaagt men planken. Op zijn tijd ook lekker, maar toch een project dat momenteel een beetje op de achtergrond staat. Drie optredens per jaar in Winschoten en meer niet.
De samenwerking met Klaas en René is ook dusdanig goed dat dit de creativiteit niet in de weg staat.
Alex is ook blij dat hij weer bezig is met eigen nummers schrijven.
Hij zit in een flow en is zeer tevreden over hetgeen ze op papier hebben staan.
De nummers die geschreven worden, hebben ook zeker potentie volgens hem. Misschien dat er wel hitgevoelige nummers bijzitten. Hoewel je dat nooit kunt voorspellen.
Bij Appie Alberts was het toch meer de nummers spelen die door Appie geschreven waren, maar ook dat was een leuke en leerzame tijd.
Acht jaar heeft hij samengespeeld met Alberts, iets wat een unicum is. Weinig mensen hebben het zo lang volgehouden bij de levende legende.
Alberts staat bekend als een begenadigd, maar eigenzinnige, muzikant. Eigenschappen die ook gelden voor Luttjeboer. Hij onderkent dit zelf ook.
“Waarschijnlijk konden we daarom ook zo lang bij elkaar in een band zitten. Buiten de muziek zagen we elkaar weinig. We waren geen vrienden, maar respecteerden elkaar als muzikant volledig.”
Zijn samenwerking met Post en Muthert zorgt ervoor dat hij nu zijn eigen creativiteit weer kan benutten.
Op mijn vraag zichzelf als gitarist te omschrijven, noemt hij zichzelf een lekkere slaggitarist. Dat is ook waarom de samenwerking met Klaas Post al een paar jaar zo goed verloopt. Post is de virtuoze snarengeselaar, terwijl Luttjeboer een tapijt van geluid neerlegt als slaggitarist. Neem daarbij het kenmerkende stemgeluid van René Muthert en een strakke ritmesectie en je snapt waarom Alex zo enthousiast is.
Ook is hij zeer enthousiast over zijn Duesenberg 49-er. Hij was al in het bezit van een Telecaster uit ’72 en een Heritage Les Paul, maar de Duesenberg heeft zijn hart veroverd. Het geluid van deze gitaar is zo kenmerkend en ligt precies tussen de Tele en Les Paul in. Hierdoor biedt de Duesenberg een keur aan mogelijkheden voor Alex.
Hij gaat er vanuit dat hij hiermee zijn nieuwe lievelingsgitaar heeft gevonden.
|
